ANCAMAN KRISTIAN TERHADAP ISLAM

Assalamualaikum W.B.T

        Kairo, Mesir adalah salah satu negeri yang terunggul beberapa dekad yang lalu di mana kemajuannya hampir menyamai negara Romawi. Namun begitu, akibat kejatuhan pemimpin Islam, Ikhwanul Muslimin iaitu salah satu organisasi pembangkang di negara tersebut menimbulkan pergolakan bagi menentang pemerintahan yang menindas hak beragama mereka. Al-Quran telah membuktikan segalanya mengenai permusuhan Yahudi terhadap Nabi junjungan kita Muhammad S.A.W.

       Sedar atau tidak, pada era 80an, pemerintahan Kristian di Mesir sudah pun bermula namun mereka hanya menggiatkan penyebaran risalah. Hasil bacaan Dokumen 2 dalam buku Nahmar Jamil berjudul ‘Menghadapi Ancaman Pengkristianan’, merungkai kaedah orang Yahudi meluaskan agama Kristian sejak abad tersebut. Terdapat satu teks ucapan yang dilakukan oleh Bapa Syanudah, Paderi Besar Qibti, Mesir dalam satu persidangan sulit dengan ketua-ketua paderi dan orang kaya di Gareja Markus, Iskandariah pada 5/3/1973 dan dirakam oleh pita khas.

       Bapa Syanudah menyampaikan berita yang menggembirakan bahawa segala-galanya berjalan dengan baik seperti yang dirancang. Beliau menghuraikan beberapa kegiatan yang dirancang dan matlamatnya :-

1)  Bilangan penganut gereja di Mesir.

Mengikut angka statistik bahawa bilangan orang-orang Kristian Mesir telah hampir mencapai 8 juta orang. Mereka harus mengetahui bilangan tersebut dan menyebarkannya dalam kalangan orang-orang Islam supaya dapat dijadikan alasan dalam sesuatu tuntutan terhadap kerajaan.

Rancangan umum yang dipersetujui membahagikan rakyat Mesir kepada 2 bahagian. Separuhnya kepada penganut Kristian dan separuh lagi kepada penganut Islam. Jangka waktu antara 12 hingga 13 tahun akan datang bermula daripada tahun 1973. Oleh itu, pihak gereja mengharamkan perancangan keluarga. Sesiapa yang berbuat demikian akan terkeluar daripada ajaran gereja dan tidak akan mendapat pengampunan rahmat daripada Tuhan.

Orang-orang Islam digalakkan mengamalkan perancangan keluarga. Kebanyakan doktor dan klinik 65% daripadanya ialah orang Kristian. Orang-orang Kristian digalakkan beranak banyak. Diberi bantuan berupa material dan moral terutama keluarga orang-orang Kristian yang miskin.

Menggalakkan orang-orang Kristian berkahwin muda. Mengurangkan perbelanjaan dan cukai yang bersangkutan dengan gereja. Gereja-gereja mengharamkan kepada pemilik-pemilik bangunan dan rumah-rumah sewa atau kedai-kedai orang-orang Kristian diberikan kepada orang-orang Islam. Sebagaimana orang-orang Islam harus diusir daripada menduduki bangunan-bangunan dan tanah-tanah kepunyaan mereka. Ini akan menyebabkan orang-orang Kristian meningkat di Mesir.

2) Kemenangan penganut gereja.

Meraka boleh meminta bantuan kewangan dariapada 3 sumber iaitu Amerika, Habsyah dna Vatican. Tetapi, rancangan ekonomi harus bergantung kepada pengumpulan kewangan sendiri dengan kerjasama dan derma daripada individu-individu rakyat beragama Kristian.

Demikian juga mereka harus menumpukan perhatian kepada pembelian tanah. Memberi pinjaman dan pertolongan kepada orang-orang yang mendirikan bangunan. Daripada angka statistik rasmi, terbukti bahawa kebanyakan 60% perdagangan Mesir dalam negeri berada di tangan orang-orang Kristian. Mereka harus menambahkan bilangan peratus itu dan merancangkan pada masa hadapan untuk memiskinkan dan merampaskan kekayaan daripada orang-orang Islam (Catatan : 90% daripada bar-bar, kelab-kelab hiburan, rumah-rumah pelacur, pajak-pajak gadai, pemilik syarikat insuran dan syarikat loter terdiri daripada orang-orang Kristian).

3) Aspek pendidikan.

Mereka harus menumpukan perhatian dan usaha kepada politik pendidikan sekarang bagi rakyat beragama Kristian. Khususnya kerana sesetengah masjid orang-orang Islam mulai menekankan pendidikan agama seperti yang dilakukan oleh gereja-gereja. Hasil jawatan yang dicapai oleh mereka amat membanggakan seperti kedoktoran, kejuruteraan dan klinik perubatan. Hampir 60% daripadanya berada di tangan mereka orang-orang Kristian.

4) Melipat gandakan usaha pendakwah Kristian.

Asas yang telah dipersetujui pada masa hadapan ialah menjalankan kegiatan pendakwahan Kristian dalam kalangan orang ramai untuk menggugat akidah orang-orang Islam. Tidak perlu mereka memaksa orang-orang Islam menganut agama mereka. Memadai bagi mereka merosakkan kepercayaan orang Islam terhadap kitab Al-Quran dan Nabi Muhammad S.A.W. Kalau mereka berjaya melaksanakan rancangan itu, bererti mereka telah dapat menyingkirkan golongan tersebut daripada jalan yang menghalangi mereka.

 Kejayaan mereka tidak harus diketahui oleh orang-orang Islam kerana ia akan menyebabkan orang-orang Islam semakin sedar dan menggagalkan rancangan mereka. Mereka perlu menyusup dalam kalangan orang-orang Islam secara halus seperti turut bersama dalam perayaan keagamaan, hari raya serta mengucap tahniah kepada orang-orang Islam. Memperlihatkan sikap muhibah kepada orang-orang Islam baik dalam kalangan umum mahupun dalam kerajaan.

5) Beberapa tuntutan buat kerajaan Mesir tahun 1973.

-     Dalam protokol politik, kedudukan Paderi Besar Qibti Mesir hendaklah diletakkan di tempat kedua antara ketua negara dan perdana menteri. (Sudah berlaku)

-     Lapan jawatan menteri harus diberikan kepada mereka. (Sudah berlaku)

-     Seperempat jawatan Ketua-ketua Panglima Tentera dan Polis harus diberikan kepada mereka. (Sudah berlaku)

-     Seperempat Ketua-ketua Pengarah Awam seperti Ketua Pengarah Jabatan, Syarikat-syarikat, Portfolio-portfolio, Wakil-wakil Kementerian, Pengarah-pengarah dan Ketua-ketua Majlis Perbandaran harus diberikan kepada mereka. (Hampir keseluruhan)

-     Dalam perlantikan di kementerian-kementerian, ibu-ibu kota dan pusat-pusat ketenteraan hendaklah mendapat persetujuan daripada Paderi Besar Qibti dan beliau berhak mencalonkan dan membuat pemindaan.

-     Membenarkan mereka dengan mendirikan sebuah stesen radio khusus untuk mereka sendiri.

-     Membenarkan mereka mendirikan sebuah universiti khusus untuk mereka, 

   dan mereka sudah menyediakan perancangan peruntukan.

ANTARA DALIL YANG MENGISAHKAN KEKUFURAN MEREKA.

TINDAKAN KITA SEBAGAI UMAT ISLAM.

Surah Ali-Imran ayat 103 ini menegaskan kepada kita bahawa jangan sesekali kita bercerai sesama kita. Politik di Malaysia menggambarkan permulaan perpecahan dalam kalangan masyarakat Islam kita. Namun begitu, ia masih boleh diselamatkan andai kita menetapkan pendirian bahawa kita Islam. Wajib melaksanakan Rukun Islam dan Rukun Iman. Jangan sesekali mempercayai selain daripada saudara se-Islam kamu sendiri. Seperti firmanNya dalam surah Ali-Imran ayat 118.

Oleh itu, sebagai umat Islam di Malaysia, harus bersyukur akan nikmat Allah yang masih mengurniakan keamanan dan mengurniakan kebijaksanaan kepada pemerintah kita untuk mengeluarkan kita dariapada belenggu kuasa dunia. Walau bercanggah pendapat sekalipun, jangan sesekali kita berpecah kerana kita harus kuatkan Islam. Berdakwahlah secara berakhlak mulia kepada orang lain. Elakkan mengikut-ngikut orang lain dalam berilmu tanpa memikirkannya secara sendiri serta mengkajinya. Sebaliknya, cari ilmu atas niat dan kehendak sendiri dan wajib mengkajinya bagi mengelakkan mendapat ilmu yang sesat.

       Agenda pengkristianan di Malaysia agak kurang. Namun begitu, ajaran sesat seperti Syiah, Sunni, Khawarij dan sebagainya telah menunjukkan bahawa segelintir daripada kita yang kuat ilmu agama Islam juga telah menyesatkan kita umat pada Ad-Din yang diredhai Allah iaitu Islam. Kita adalah umat akhir zaman, ujian buat kita sangat berat. Pokok pangkalnya, kuatkan akidah kita. Perbetulkan niat dan asas fardhu kita terutamanya solat, InsyaALLAH. Sama-sama kita berukhwah dan bermanis muka supaya yang lain akan mengikut dan kembali kepada cara Islam yang sebenar, InsyaALLAH. Aminnn Ya Rabbal A’lamin.

NUR RAUDAH BTE ADAM

EXCO PERHUBUNGAN DIPLOMA

BADAN DAKWAH DAN ROHANI

UNIVERSITI TEKNIKAL MALAYSIA MELAKA